پرینت
بازدید: 3557

 

«به نام خالق یگانه»

 

[بهانه‌های هستی] 

 

 

 

این همه جوانه

 

اینهمه سبزیانه

 

اینهمه نسیم مستانه

 

اینهمه باران خوش ترانه

 

اینهمه آلاله آبیِ شکوفانه

 

اینهمه شقایقِ داغ بر دلِ سُرخانه

 

اینهمه سروِ سربلندِ با خصلت نجیبانه

 

اینهمه بیدِ مجنونِ نوبرگِ بی‌محابا گیسو افشانه

 

اینهمه نوبرانه

 

اینهمه نشانۀ بهارانه

 

اینهمه رنگ پاشی خوش نگارانه

 

اینهمه طبیعت نونوارانه

 

اینهمه اعلام موجودیتِ جسورانه، سرماشکنانه

 

اینهمه با خزان، با سیه زمستان بیگانه

 

اینهمه برای هستی برای حیات بهانه

 

اینهمه حیاط برای بازیِ وجودِ سرمستِ دیوانه

 

اینهمه دگرگونی مهندسانه

 

اینهمه بداعت حکیمانه

 

اینهمه عطای سفره دارانه

 

اینهمه بذل و پاش فرا لوطی گرایانه

 

از؛

 

تک منشاء جاودانه

 

یک آفرینشگرِ همیشه بهارانه

 

بی تا خلاقِ عالمْ مدارانه

 

قلم زنِ خوش نقشِ یگانه

 

در قبالش چه اقدامی به شکرانه؟

 

چه تلاشی سپاسگزارانه؟

 

حنیف گفته است: شکر به مفهوم بهره گیری

 

مطلوب از امکانِه

 

در مسیر تحقق این عمیق مفهومِ گام زینه

 

متعهدانه، مردانه، زنانه

 

اندکی مانده

 

                                                به بهار ۸۴ در آستانه

 

                                                            هفته آخر اسفند ۸۳، اوین

 

مسیر جاری:   صفحه اصلی در خلوت خویشسروده‌ها
| + -
استفاده از مطالب سایت با ذکر ماخذ مجاز می‌باشد