سیدحسین

منبع: وب‌سایت جرس ـ ۱ مرداد ۱۳۹۰

 

چشمهامان گریان

 قلبهامان پردرد

ودلهامان پر از غم

اما امیدوار

وسکوتمان فریادی به بلندای عرش خدا

و چهره هامان مبهوت اما مصمم

وندای قرآن" بای ذنب قتلت"

و چشمم به سنگ قبر صابر مهمان می شود

و بارها زمزمزمه می کنم

"به کدامین گناه؟به کدامین گناه؟"

وسالها ست که بها می دهیم ،هاله‌ها و صا برها را

وهنوز پاسخی نشنیده ایم به سئوالمان، به "کدامین گناه کشته شدید"؟

به کدامین جرم؟

گناهمان دغدغه آزادی است، آزادی

که برایش پر می زنیم

و چه گلها که پرپرشده اند از برای آزادی

بدستت خواهیم آورد

و ازگلهای پرپرشده امان بوستانی بپا می کنیم که همه رنگها و شکلها را داشته باشد

وخود باغبان آن می شویم تا هیچکس حسرت باغ آزادی را نخورد .

 

۳۰/۴/۹۰ بهشت زهرا چهلم روز شهادت هدی صابر